خسارت قراردادی در حقوق به چه معناست؟
خسارت قراردادی یا تعهدات خسارتی به تعویق‌افتاده از جنس خسارت‌های جبری هستند که طرفین در قرارداد پس از بروز حالت خاصی حق دارند که خسارت مالی یا غیرمالی به عنوان جبران خسارت‌های ناشی از تخلف در تطبیق با قرارداد را از طرف مقابل خواهند گرفت.
روزانه افراد زیادی با وجود ذیحق بودن قادر به اثبات حق خود در مراجع قضائی نبوده و بدون هیچ دستاوردی نا امیدانه و گاه گریان از پله های دادگستری پائین می آیند !!!!!
عمده ترین دلیل این شکست عدم آشنائی مراجعین به اصول و قواعد دادرسی و ادله اثبات دعوی و محرومیت از داشتن یک وکیل خوب و دلسوز و یا عدم دسترسی آسان به وکیل و مشاوره حقوقی رایگان با وکیل پایه یک دادگستری
مشاوره حقوقی آنلاین و تلفنی با شماره ۰۹۱۲۸۳۹۴۴۸۳
در این موارد، معمولاً شرایط و مقادیر خسارت معینی در قرارداد در نظر گرفته می‌شوند که در صورت نقض شرایط قراردادی توسط یکی از طرفین، طرف دیگر می‌تواند از طریق دادگاه‌ها یا راه‌های دیگر از طرف مخالف خسارتی دریافت کند.
این خسارت ممکن است به صورت مالی یا غیرمالی باشد و می‌تواند به منظور جبران خسارت‌های مالی یا غیرمالی، مانند زمان از دست رفته یا فرصت‌های از دست رفته به کار رود.
در صورت عدم تعیین چه می‌شود؟
در صورتی که قرارداد مشخص نکند که چگونه و چه مقداری از خسارت‌های ناشی از نقض قرارداد جبران خواهد شد، موارد زیر ممکن است رخ دهد:
- قانون مربوطه: بیشتر کشورها قوانینی دارند که مقرراتی برای مواردی که خسارت‌های ناشی از نقض قرارداد معین نشده‌اند، فراهم می‌کنند. این قوانین ممکن است مقرراتی در خصوص اندازه و نحوه جبران خسارت‌ها داشته باشند.
- خسارت تعیین شده توسط دادگاه: اگر قرارداد خسارت مشخصی برای نقض‌ها در نظر نگرفته باشد، دادگاه ممکن است خسارت‌های قابل تعیین را بر اساس شرایط و وضعیت موجود مورد بررسی قرار دهد و مقدار خسارت را تعیین کند.
- پروسه مذاکره: در صورت عدم وجود تعیین خسارت در قرارداد، طرفین ممکن است در مورد مقدار و نوع خسارت قراردادی مذاکره کنند و توافقی را برای جبران خسارت‌ها بیابند.
- استفاده از اصل عدالت: در برخی موارد، دادگاه‌ها ممکن است بر اساس اصل عدالت و اصول عمومی حقوقی خسارت‌ها را تعیین کنند و به شرایط خاص هر قرارداد توجه کنند.
بنابراین، در صورت عدم تعیین خسارت در قرارداد، معمولاً بر اساس قوانین مربوطه یا تصمیمات دادگاه، خسارت‌های ناشی از نقض قرارداد تعیین و اجرا می‌شوند.
مثال‌هایی از قوانین در ایران را ذکر کنید؟
۰۹۱۲۸۳۹۴۴۸۳
در ایران، قوانینی که مربوط به خسارت‌های ناشی از نقض قرارداد و موارد مشابه هستند، شامل موارد زیر می‌شوند:
- قانون تجارت ایران: قانون تجارت ایران، مقرراتی در خصوص قراردادها، نقض قراردادها، و روش‌های جبران خسارت‌ها را ارائه می‌دهد. این قانون ممکن است در مواردی که قرارداد خسارتی معین ندارد، مقررات جبران خسارت‌ها را فراهم کند.
- قانون مدنی ایران: قانون مدنی ایران نیز شامل مقرراتی در خصوص تعهدات قراردادی، نقض قراردادها و جبران خسارت‌ها است. این قانون ممکن است به عنوان منبعی دیگر برای تعیین خسارت‌های ناشی از نقض قرارداد به کار رود.
- ضوابط دیوان عدالت اداری: در صورتی که موضوع مرتبط با خسارت‌های ناشی از نقض قرارداد به دیوان عدالت اداری ارجاع شود، این دیوان بر اساس ضوابط و قوانین خود، خسارت‌ها را تعیین و اجرا می‌کند.
- اصول عمومی حقوقی: در مواردی که قوانین خاصی نباشد، دادگاه‌ها ممکن است بر اساس اصول عمومی حقوقی و اصل عدالت خسارت‌های ناشی از نقض قرارداد را تعیین کنند.
موارد فوق تنها چند نمونه از قوانین و منابع حقوقی هستند که در ایران برای تعیین و جبران خسارت‌های ناشی از نقض قراردادها مورد استفاده قرار می‌گیرند.
تفاوت قانون تجارت و مدنی در جبران خسارت چیست؟
در ایران، قانون تجارت و قانون مدنی دو قانون اصلی هستند که در زمینه‌های مختلف حقوقی تعیینات دارند. این دو قانون تفاوت‌هایی در جبران خسارت‌های ناشی از نقض قراردادها دارند که می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- موضوع قرارداد:
- قانون تجارت: این قانون به طور اصلی بر روی قراردادها و معاملات تجاری تأکید دارد. بنابراین، در مواردی که خسارت‌ها ناشی از نقض قراردادهای تجاری باشند، قانون تجارت به عنوان منبع اصلی برای تعیین و جبران خسارت‌ها به کار می‌رود.
- قانون مدنی: این قانون نیز بر روی تعهدات مدنی عمومی تأکید دارد و مواردی که خسارت‌های ناشی از نقض قراردادهای غیرتجاری باشند، توسط قانون مدنی پوشش داده می‌شوند.
- مقررات و اصول:
- قانون تجارت: این قانون دارای مقررات خسارت قراردادی و اصول خاصی برای قراردادها و معاملات تجاری است که ممکن است در تعیین خسارت‌ها نیز تأثیرگذار باشد.
- قانون مدنی: قانون مدنی نیز دارای مقررات و اصول خاص خود برای تعهدات مدنی است که بر خسارت‌های ناشی از نقض قراردادها غیرتجاری تأثیرگذار است.
- تطبیق با موارد خاص:
- قانون تجارت: در موارد خاصی که قراردادها یا خسارت‌ها به طور خاص تجاری باشند، قانون تجارت ممکن است قوانین و مقررات خود را برای جبران خسارت‌ها اعمال کند.
- قانون مدنی: در مواردی که خسارت‌ها ناشی از قراردادهای غیرتجاری باشند، قانون مدنی به عنوان منبع اصلی برای تعیین خسارت‌ها استفاده می‌شود.
به طور کلی، تفاوت‌های اصلی بین قانون تجارت و قانون مدنی در جبران خسارت‌های ناشی از نقض قراردادها از تمرکز بر روی نوع و موضوع قراردادها و تأثیر آنها بر تعیین خسارت‌ها ناشی می‌شود.